روش های ترمیم دندان

پر کردن یا باندینگ: باندینگ را می توان پر کردن دندان نیز معنا کرد. گاهی اوقات بنا به دلایلی بخشی از مینای دندان دچار شکستگی می شود؛ به طوری که شاهد یک سوراخ بزرگ یا کوچک در دندان می شوید. این سوراخ باعث می شود تا مواد غذایی در آن تجمع پیدا کنند و به عفونت دندان و در نهایت به خراب شدن کامل دندان بیانجامند. بهترین آپشن درمانی برای دندان هایی که در این وضعیت قرار دارند، استفاده از رزین برای پر کردن مینای دندان است. در باندینگ بدون نیاز به جراحی، دندانپزشک برای قرار دادن رزین در محل شکستگی از ژل و مایع چسبنده استفاده می کند. سپس در پایان کار برای افزایش کیفیت و ماندگاری باندینگ دندان و همچنین سفت کردن رزین، از اشعه فرابنفش استفاده خواهد کرد.

کامپوزیت: درصورتی‌که تنها یک بخش کوچکی از مینای دندان دچار شکستگی شده باشد، دندانپزشک معمولا اقدام به پر کردن دندان می کند. کامپوزیت یکی از شیوه های ترمیم دندان های شکسته‌ جلویی است که دندانپزشک برای ترمیم آنها از رزین کامپوزیت همرنگ دندان استفاده می کند. کامپوزیت یک روش ساده است که معمولاً نیازی به بی حس کردن دندان ندارد. برای چسباندن دندان، ابتدا دندانپزشک سطح آن را با مایع یا ژل اچینگ می کند تا زبر شود و مواد کامپوزیت به آن بچسبند. در مرحله بعد، دندانپزشک یک ماده چسبنده را روی دندان می کشد و سپس یک رزین همرنگ دندان را روی آن قرار می دهد. دندانپزشک پس از شکل دادن به مواد کامپوزیت و شبیه تر کردن آن به دندان طبیعی، از نور ماوراء بنفش برای سفت شدن مواد استفاده می کند.

لمینت یا ونیر کامپوزیتی: لمینت به ونیر پرسلن یا سرامیکی اطلاق می شود و ونیز کامپوزیتی از جنس کامپوزیت می باشد. ونیر دندان یک پوسته نازک از مواد کامپوزیت پرسلن یا رزین همرنگ دندان است که تمام جلوی دندان را می پوشاند. ونیر دندان یک راه عالی برای ترمیم دندان و بهبود ظاهر لبخند شماست. این پوسته های نازک از مواد پرسلان یا کامپوزیت ساخته شده اند که به قسمت جلویی دندان ها چسبانده می شوند. ونیر کامپوزیتی یا لمینت را می توان برای ترمیم دندان شکسته، پنهان کردن تغییر رنگ دندان های طبیعی و یا پر کردن شکاف بین دندان ها استفاده کرد که به طور کلی لبخند زیبایی را به شما هدیه می دهد. ونیرهای دندانی به گونه ای طراحی شده اند که طبیعی به نظر برسند و به حداقل نگهداری نیاز داشته باشند.

روکش دندان: روکش دندان یا کراون برای ترمیم دندان های شکسته ای استفاده می شود که شدت شکستگی آنها وسیع می باشد. مهم ترین هدف از روکش دندان شکسته حفاظت از ریشه و همچنین حفظ زیبایی ظاهری دندان می باشد. این تکنیک درمانی درصورتی استفاده می شود که دیگر دندان شکسته قابل ترمیم نباشد. در این شرایط برای پوشاندن کلاهک دندان از کراون یا همان روکش دندان استفاده می کنند که مانند پروتز دندانی عمل می کند؛ زیرا برای جایگزینی با تاج صدمه‌دیده دندان استفاده می شود. روکش دندان در سه نوع موجود می باشد: تمام سرامیک، فلزی سرامیکی و تمام فلزی که با توجه به بودجه و نیاز درمانی بیمار یکی از سه مورد را انتخاب می کنند.

بریج دندان: تکنین دیگر برای ترمیم دندان بریج دندانی است. بریج در زبان انگلیسی به معنای پل است که در دندانپزشکی از این تکنیک برای پر کردن شکاف های بین دندان های از دست رفته استفاده می کنند. گاهی در اثر شکستگی دندان ممکن است که فاصله‌ای بین دندان ها ایجاد شود و در اثر این شکاف ممکن است دندان های باقی مانده به سمت آن فضای خالی حرکت نمایند. در صورتی که این شکاف یا فاصله از بین نرود، بیمار با مشکلاتی مانند بیماری های لثه‌ای، اختلال در مفصل گیجگاهی فکی و غیره مواجه خواهد شد. در این شرایط برای پر کردن این شکاف از بریج دندان استفاده می کنند. پل دندانی را بر روی دندان های طبیعی یا ایمپلنت شده در اطراف این شکاف موجود قرار می دهند. در واقع این دندان ها حکم تکیه گاه را برای بریج دندانی دارند. دندانپزشک با توجه به محل دندان های افتاده و همچنین کارایی آنها اقدام به انتخاب بریج دندانی مناسب می کند.

ایمپلنت دندان: اینکه اینجا ایمپلنت ها رو ذکر کرده ایم به این دلیلد است که ایمپلنت های دندانی نیز راهی برای بازسازی و بازیابی دندان ها هتسند و ایمپلنت های دندانی درواقع راهی ایمن و موثر را برای بازیابی دندان شکسته و بهبود تدریجی سلامت کلی دهان شما ارائه می کنند. ایمپلنت ها پایه محکمی برای دندان های جایگزین ایجاد می کنند و مانند دندان های واقعی عمل می نمایند و به شما این امکان را می‌دهند که غذا بخورید، لبخند بزنید، صحبت کنید و با اعتماد به نفس تعامل داشته باشید.

همان طور که گفته شد، بسته به شدت شکستگی، گزینه های درمانی ممکن است از ترمیم های جزئی مانند باندینگ یا پرکردن ساده دندان تا روش های گسترده‌تر مانند درمان ریشه یا عصب کشی کانال و روکش دندان متغیر باشند. اگر آسیب خفیف تا متوسط ​​باشد، ایمپلنت دندان معمولاً ضروری نیست.

ایمپلنت های دندانی عمدتاً برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند، اما می توانند به ترمیم دندان هایی که شکستگی یا آسیب دیدگی شان شدید است کمک کنند. هنگامی که شکستگی دندانی غیرقابل ترمیم به نظر می‌رسد، کشیدن دندان ممکن است ضروری باشد. پس از کشیدن دندان شکسته، یک ایمپلنت دندانی را می توان در سوکت خالی قرار داد تا به عنوان جایگزین ریشه دندان عمل کند.