ضرورت استفاده از عکس CBCT برای ایمپلنت دندان چیست؟
از نظر جراحان دهان، فک و صورت گرفتن عکس CBCT نه تنها توصیه می‌شود، بلکه بهترین اقدام در هنگام برنامه‌ریزی انجام ایمپلنت دندان برای بیمار است. همانطورکه ذکر شد، ساختار ایمپلنت دندان از سه جزء اصلی تشکیل شده است که مهمترین آن‌ها پایه تیتانیومی است که در استخوان فک قرار می‌گیرد و به‌عنوان لنگر عمل می‌کند.
اصولا برای اینکه ایمپلنت به‌صورت ایمن و بدون ایجاد اختلال در اعصاب یا دیگر ساختارهای مهم دندان و فک نصب شود، ضروری است که دندانپزشک بتواند محل قرارگیری آن را به‌صورت دقیق ببیند. اینجاست که ضرورت انجام اسکن CBCT مشخص می‌شود.
- عکس CBCT تصاویر مقطعی سه‌بعدی از فک و دندان‌ها تولید می‌کند و اطلاعات دقیقی ارائه می‌دهد. اطلاعاتی که از سی‌تی‌اسکن معمولی یا عکس OPG دندان نمی‌توان به دست آورد.
- به طور کلی، عکس cbctبه دندانپزشک اجازه می‌دهد تا محل قرارگیری ایمپلنت را ارزیابی کند و بررسی کند که استخوان فک شکل و تراکم مناسبی برای رشد مجدد در اطراف آن دارد و می‌تواند آن را در جای خود محکم کند یا خیر.
- هم‌چنین خطر بروز مشکلاتی مانند آسیب عصبی را به حداقل می‌رساند و با افزایش ایمنی احتمال موفقیت را بیشتر می‌کند.
کاربردهای رایج عکس CBCT چیست؟
عکس CBCT علاوه بر اینکه می‌تواند با ارائه اطلاعات دقیقی در مورد ساختارهای زیر دقت جراحان را در روش ایمپلنت دندان بهبود بخشد:
- مسیرهای عصبی
- توده استخوانی فک
- ساختار دهان
- سینوس و حفره بینی
- بافت‌های نرم دهان و دندان
- استخوان فک بالا و پایین
می‌توان از آن برای بسیاری از اهداف زیر نیز استفاده کرد:
- برنامه‌ریزی برای جراحی دندان‌های نهفته
- تشخیص اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)
- تشخیص، اندازه‌گیری و درمان تومورهای دهان، فک و صورت
- تعیین ساختار استخوان و جهت دندان
- تعیین منشاء درد یا بیماری دندان
- برنامه‌ریزی برای جراحی ترمیمی
مطالب دیگر ما: پیشنهاد می کنیم مقاله “راه درمان درد شبانه دندان” را نیز مطالعه فرمائید.
عکس رادیولوژی اشعه ایکس با استفاده از تکنیک داخل دهانی
اکثر افرادی که قصد گرفتن عکس رادیولوژی اشعه ایکس با استفاده از تکنیک داخل دهانی را دارند این کار را در درون کلینیک های دندانپزشکی انجام می دهند. معمولا دستگاه مخصوص این نوع عکس برداری در هر کلینیک دندانپزشکی وجود دارد. پری اپیکال یا همان عکس رادیولوژی اشعه ایکس با استفاده از تکنیک داخل دهانی می تواند موقعیت ساختاری آناتومیکی مختلف را با دقت بالا نشان دهد. استفاده از این روی می تواند به تشخیص تحلیل استخوان نیز کمک کند. به طور کلی می توان گفت استفاده از عکس رادیولوژی اشعه ایکس با استفاده از تکنیک داخل دهانی یا همان پری اپیکال از جهاتی دارای مزیت و از جهاتی هم دارای محدودیت است.
مشخص کردن تقریبی ارتفاع عمودی ریج آرواره ها، هزینه پایین برای بیمار، گرفتن اطلاعاتی در مورد استخوان از جمله بافت، وجود بیماری و یا تراکم ان، ارائه بهترین تصویر با کمترین نویز و تعیین موقعیت ساختاری آناتومی مانند کانالهای عصبی و سینوس فک بالا از جمله مهمترین مزایایی است که استفاده از عکس رادیولوژی اشعه ایکس با استفاده از تکنیک داخل دهانی دارد. اما در برابر مزایا دارای معایبی نیز می باشد. ارائه تصویر به صورت دو بعدی، محدودیت اندازه فیلم رادیولوژی و عدم ارزیابی دقیق ابعاد عمودی استخوان فک از جمله مهمترین محدودیت هایی است که استفاده از این روش دارد.
رادیوگرافی پانورامیک
با وجوداینکه وضوح و رزولوشن تصاویر پانورامیک کمتر از روش های داخل دهانی مانند پری اپیکال است اما به دلیل پوشش وسیع ساختمان های ناحیه فک و صورت، دسترسی آسان، هزینه و دوز اشعه کم، مورد توجه بیمار و دندانپزشک ها می باشد.
این روش جهت بررسی اولیه استخوان فک در درمان ایمپلنت، مناسب می باشد، اما به دلیل بزرگنمایی غیر یکنواخت در نقاط مختلف یک تصویر و بین دستگاه های مختلف، اندازه و ابعاد استخوان فک غیر اعتماد است.